اندازه گیری ناکارایی براساس کمبودها برای دستگاه های دومرحله ای

واحد های تصمیم گیری می توانند در بسیاری حالات ساختار دو مرحله ای داشته باشند ، در چنین وضعیتی گفته می شود که واحد تصمیم گیری شامل یک سری عملیات داخلی است و ساختار دو مرحله ای را به نمایش می گذارد . مرحله ی اول ورودی ها را به کار می برد تا خروجی ها را تولید کند که این خروجی ها ، ورودی های مرحله ی دوم هستند و اندازه های میانی نامیده می شوند . اما همیشه استفاده از منابع ورودی منجر به تولید خروجی های مطلوب نمی شود ، مواردی در تولید وجود دارد که علاوه بر خروجی های مطلوب ، خروجی های نامطلوب نیز تولید می شود. نادیده گرفتن خروجی های نامطلوب منجر به اشتباه شدن نتایج حاصل از تولید و تعیین کارایی وا حدها و ناتوانی در تولید خروجی مطلوب بیشترخواهد شد.دراین پایان نامه، یک اندازه ی ناکارایی تکنیکی وابسته به متغیرهای کمکی جهتدار به همراه خروجی های نامطلوب ، معرفی می شود .این مدل امکان حرکت غیر شعاعی در یک جهت دلخواه را برای ورودی ها و خروجی ها فراهم می کند و ثابت می شود ، هنگامیکه متغیر های کمکی وجود ندارند، اندازه ی ناکارایی تکنیکی وابسته به متغیرهای کمکی جهتدار به تابع فاصله ی تکنولوژی جهتدار تبدیل می شود.سپس این مدل به مد ل های شبکه ای با ساختار دومرحله ای تعمیم داده می شود و هم ارزی آن باسایرمدل های dea بررسی می شود.